«İNOBİS» rus planının nökərləri

Xəritələrdə gördüyünüz bu plan İNOBİS planıdır. A. Kozırev və P. Qraçev tərəfindən Yevlaxı və Gəncəni işğal etmək üçün hazırlanıb.

Bu haqda məlumati olan V. Jirinovski 1993- cü ildə bazarda bir başa efirdən azərbaycanlılara çağırış etmişdi: «Tezliklə ermənilər Gəncəni və Yevlaxı işğal edəcəklər. Vətəninizi müdafiə edin.»

Minsk qrupunun həmsədri V. Kazimirovun bu plandan xəbəri oldugu üçün H. Əliyevi görüşlərin birində təhdid edir. H. Əliyev isə Azərbaycanda fəaliyyət göstərən bütün səfirləri yığaraq Rusiya və Ermənistanın müstəqil dövlətə qarşı işgalçı siyasəti haqqinda onları xəbərdar edir…

Bu plan sonralar Boris Yeltsin tərəfindən ləgv edilir.

İNOBİS planı haqqında nə bilirsiniz? Birinci Qarabağ savaşında 5-3 gün baş girləmiş bəzi dildən pərgarların avantürüst nağılları, 5 gün savaş görüb 30 ildi yalan üfürmələri və bu savaşdan fərarilik edərək bu gün də xəyanət, rüşvət, xainlik yolu ilə getmələri səbəbindən möhtərəm xalqımız savaşın əsil mahiyyətindən kənarda saxlanmaqdadır. Bu günmuzdlu jurnalistika, xalqın qulağını və gözünü yağır etmiş şou televiziyalar üçün üzdəniraq kişiciklərin və sürüşkən qadıncıqların həyat tərzini araşdırmaq daha önəmlidir. Bu tarixdən etibarən bu planın mahiyyətini və ermənilərlə uzlaşdığı məqamları diqqətinizə çatdıracağıq. Bu gün saxtakarcasına bəzi psevdo liderciklər, hələ də inanırlar ki, ölkədən rus ordusunu çıxarıblar, amma bütün SSRİ-nin cənub cinahını canlı qüvvə, hərbi sursat və ehtiyyatlarla təmin etmək gücündə olan bir ordunu çıxaran «qəhrəmanlar» bu ordunun 7-ci ordu adlı tör-töküntüsünə uduzublar. Buna inanırsınızmı? Rus ayısı bunları aldadıb və bunlar hələ də xalqı bu yalana inandırmağa çalışırlar. Bu mövzunun əsil mahiyyətinə yazının sonunda qayıdacağam.

Bunu araşdırmış Çapay Sultanov «ПОБЕДА АЗЕРБАЙДЖАНА В «ХОЛОДНОЙ ВОЙНЕ» С АРМЕНИЕЙ» (www.sultanov.azeriland.com) istnadən müəyyən ixtisarlarla və əlavələrlə nəxzərinizə çatdırmağa çalışacağıq. Müəllif Çapay Sultanova Allahdan rəhmət diləyirik.. Oxuyun və paylaşın. Bu savaşın və bu problemin müəllifi Rusiyadır. Kitabdan seçmələr…

Bu məlumatlar və bunların dəfələrlə artırıla bilməsi, Ermənistanın Azərbaycana qarşı ərazi iddialarının Ermənistanın rəsmi orqanlarından gəldiyini, ən yüksək səviyyədə olduğunu və Ermənistanın ziyalıları səviyyəsində başlandığını başa düşmək üçün kifayətdir.

Xruşov «indiki nəsil kommunizmdə yaşayacaq» — deyəndə Ermənistanda indiki nəslin Artsaxı Ermənistanın bir hissəsi kimi görəcəyini söyləyirdilər.

2016-cı il 5 aprel müharibəsinin göstərdiyi kimi, indiki azərbaycanlı nəsillər Dağlıq Qarabağı yenidən Azərbaycanın bir hissəsi kimi görəcəklər.

Dağlıq Qarabağa ilk dəfə kimin — azərbaycanlıların və ya ermənilərin gəldiyini, sovet rejimi dövründə bu torpaqların necə köçürüldüyünü və bu kimi məsələlərin müəllifin vəzifəsi olmadığını müzakirə etmək — bunlar elmi müzakirələrin problemləridir və uzun müddət belə də qalacaq. Yeri gəlmişkən, sovet dövründə Qarabağ problemi ilə bağlı şübhəli məqamlar səsləndirilirdi. Qarabağ məsələsi iyirminci illərin əvvəllərində müzakirə edildikdə, odlu bolşevik S.M. Kirov belə demişdi: «Erməni dilində danışan hər bir kənd Ermənistanın bir hissəsi olmalıdır və harada Azərbaycan dilində danışsalar, o da Azərbaycanın bir hissəsi olmalıdır.»

Başqa sözlə, Sergey Mironoviç Azərbaycanı «canlı şəkildə» kəsməyi və Qarabağdan siyasi «mina» sahəsini düzəltməyi, hərbi-şahmat terminlərindən istifadə etməyi təklif etmişdi!

Bu problemlə əlaqədar olaraq yalnız bir kartı açırıq və şübhə altına alınmayan bəzi məlumatlar verəcəyik.

Birincisi, qeyd edirik ki, «tarixi vətən» barədə erməni tərəfində aparılan bütün danışıqlar səhvdir — tarixçilər ermənilərin Çar Rusiyasına kütləvi şəkildə köçürülməsini çox yaxşı bilirlər…

Dəfələrlə Azərbaycana hərfi və məcazi mənada atəş açmaqla təhdid edilmişdir.V. Lenin: «Hələ də Teruya (Baş Neft Komitəsinin üzvü S. Ter-Qabrielyan) deyə bilərsən ki, itaətsizlik halında Bakını tamamilə yandırmaq üçün hazırlasın və bunu Bakıda yazılı yaysın?»

«Digərləri arasında Mikoyan, Şaumyan, Ter-Qabrielyan Leninin göstərişlərinə əməl edərək inqilab alovu ilə Bakını atəşə verdilər. 70 ildən sonra, indi DQMV-dən olan separatçıların və Moskvadakı havadarlarının göstərişlərinə əsasən, Aqanbeqyan, Azərbaycanda separatizmi alovlandırdı.

Azərbaycanda separatizm alovlandı və bir müddətdən sonra həm SSRİ-də, həm də xaricdəki tanınmış qüvvələrin dəstəyi ilə Ermənistanın Azərbaycana qarşı təcavüzü baş verdi…

Yuxarıda göstərilən xəritələrdən və rəqəmlərdən görmək olur ki, Azərbaycan dəhşətli sürətlə dövlətçiliyini itirirdi.

1 iyun 1994-cü ildə itkilər, təxminən 16 min km2 təşkil edirdi ki, bu da Kürə qədər ərazilərə təcavüzkarların çıxmaq imkanı demək idi. Şübhə yoxdur ki, bu hadisələr, Azərbaycanda o illərdəki siyasi və hərbi xaos şəraitində baş verirdi. Naxçıvan da işğal təhlükəsi ilə üzləşmişdi.

O zaman respublika heç şübhəsiz uçurumun kənarında idi.

Bu hadisələrin ortasında eyni vaxtda Azərbaycanın şimalında aktiv aksiyalar başlayacaqdı. Oxşar vəziyyət respublikanın qərbində yaranacaqdı. Cənub sərhəddində, həm xaricdən, həm də respublikanın özündə müəyyən qüvvələr tərəfindən dəstəklənən «Talış-Muğan Respublikası» elanına hər şey hazır idi. Bakı ətrafındakı ərazilər açıq şəkildə silahla təmin edilmişdi.Yaxınlaşan xaosun əlamətləri aydın idi: məsələ mərkəzi idarəetmənin itirilməsinə, respublikanın müxtəlif bölgələrindəki millətlərarası qarşıdurmalara, Bakıdan köməksiz qalan Naxçıvanın dağıdılmasına doğru gedirdi. Buna əlavə olaraq azərbaycanlıların Gürcüstandan kütləvi surətdə çıxarılması (bu proses artıq sürətlənməyə başlamışdı — Gürcüstanın ilk prezidenti, demokrat Zviad Qamsaxurdia, həmin vaxt: «Gürcüstan gürcülər üçündür!» dedi və etnik təmizlənməyə başladı. O vaxtlar filosof M. Mamardaşvili demişdi: «Əgər xalqım Qamsaxurdiyanı dəstəkləyərsə, öz xalqımın əleyhinə gedəcəyəm.» Nəticədə milyonlarla nəzarətsiz qaçqın axını meydana gələcəkdi…

H. Əliyevin o illərdəki fəaliyyətini tənqid edən müxalifətçilər yuxarıdakı 3 xəritəni diqqətlə öyrənsinlər. Belə bir siyasi və iqtisadi vəziyyətdə H. Əliyev müstəqil Azərbaycanda fəaliyyətə başladı.

Əlavə etmək lazımdır ki, separatçı S. Hüseynov və Ə. Hümbətovun tərəfdarlarının üstünlük təşkil etdiyi bölgələrdə liderlər açıq şəkildə Bakının nəzarətindən çıxdılar və güc strukturlarının bir sıra rəhbərləri ikili, üçlü bir oyun oynadılar.

Ermənilərin zəbt etdiyi, Hümbətov və Hüseynovun rəhbərliyi ilə separatçılar tərəfindən ələ keçirilən Azərbaycan ərazilərinin xəritəsi.

Ölkə taleyüklü xəttə yaxınlaşdı — ölkə üçün ölümcül bir mühasirə get -gedə daralırdı.

Moskva-Ankara reysi ilə təyyarədə uçan Rusiya Xarici İşlər naziri Andrey Kozırev Mütəllibov dövrünün yüksək vəzifəli şəxslərindən birinə demişdi: “Onlar (AXC) Bizimlə danışıqlar aparmaq istəyirlər. Onlarla nə danışacağıq, güc yoluyla onlar ölkənin üçdə birini idarə edirlər.»

Etiraf edim ki, Azərbaycanın qəddar düşməni bu sözləri çox doğru demişdi!

Əlbətdə ki, Rusiya «Şahinləri» («Ястребы») də bir kənarda qalmadılar — Müdafiə Tədqiqatları İnstitutu (INOBIS-Институт оборонных исследований) «Rusiya Federasiyasının milli təhlükəsizliyinə əsas xarici təhlükələrə qarşı mübarizə strategiyasının konseptual müddəaları» adlı sənəd hazırladı.

Bu sənədin kimin sifarişi ilə hazırlandığı barədə Rusiyada müxtəlif söz-söhbətlər gəzirdi: bəziləri Rusiya Təhlükəsizlik Şurasını, digərləri isə Rusiya Müdafiə Nazirliyinin sifarişçi olduğunu deyirdilər. Bu və ya digər şəkildə, bu sənəd gün işığq üzü gördü və maraqlısı budur ki, bu qurumların hər ikisi bu məsələdən aydın şəkildə ayrılmadılar.

Prezidentin müşaviri Yuri Baturin və Xarici İşlər naziri A. Kozırev müxbirin sualına planda mürtəce fərziyyələr olduğunu söyləmədilər, ancaq Kremlin bu planları təsdiq etmədiyini söylədilər.

Bu sənəddə institutun mütəxəssisləri Rusiyaya NATO-ya qarşı çıxmağı təklif edirdilər. Əlbəttə ki, müəlliflər Azərbaycanın maraqlarına məhəl qoymadılar: “… Türkiyənin siyasi nüfuzu, ABŞ, İngiltərə və Almaniyanın iqtisadi maraqları iti addımlarla Azərbaycana nüfuz etməkdədir. Bu, «Türk» və «İslam» amillərindən istifadə edərək Orta Asiya, Volqa bölgəsi və Şimali Qafqaz istiqamətində genişlənməsi üçün ən uyğun bir platsdarmdır.

Belə bir siyasətin əsas məqsədi, Qərbin enerji, ilk növbədə neft, qaz ehtiyatları üzərində nəzarəti yaratmaqdır … Rusiya üçün həyati məqsəd Qərbin neft şirkətləri tərəfindən Xəzər şelfindəki mənbələrdən qanunsuz istifadənin qarşısını almaqdır.»

«… Başqa bir əsas vəzifə, «Xəzər neft müqaviləsi»nin indiki formada icrasına mane olmaq idi. Bu vəziyyətdə bir sıra tədbirlərin görülməsi məqsədəuyğundur: müqavilədə göstərilən Xəzər dənizinin bir hissəsini Azərbaycanın yurisdiksiyası zonası kimi tanımaqdan rəsmi imtina; hüquqi statusunu təyin etməzdən əvvəl Xəzər dənizinin keçmiş Sovet hissəsində neft hasilatı sahəsində xarici şirkətlərin hər hansı bir fəaliyyətinə dənizoin statusu müəyyən edilməyənədək fəaliyyətə yol verməmək üçün praktik addımlar atmaq, «Türkiyənin Azərbaycan ərazisinin əsas hissəsi ilə ərazi əlaqəsinin qarşısını almaq, Bakıdakı rejimə təzyiq göstərmək, məsələn, Azərbaycanın parçalanması və Ermənistanın Gəncə və Yevlaxa hücumu ilə hədələmək.

«Vizual olaraq, INOBIS planı bu cür görünməli idi: